Χατζηδάκια  μ’, Θοδωράκια μ’, εσείς τρώτε και  πίνετε…

του Γιάννη Δερμεντζόγλου

Άρχισε να πέφτει κράξιμο και ξύλο στους πολιτικούς και ειδικά το ξύλο δεν είναι πολύ δημοκρατικό. Αλλά είναι δημοκρατικό  ένα σωρό πολιτικοί να ζούνε ζάπλουτοι από τις μίζες  της Siemens και στους απλούς πολίτες αυτής της χώρας να κόβονται ο μισθός και τα πόδια; Είναι δημοκρατικό άλλοι να οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή κι άλλοι να πληρώνουν το μάρμαρο;

Είναι ενδεικτική της αίσθησης ασυδοσίας και ατιμωρησίας της πολιτικής τάξης η δήλωση του παθόντος βουλευτή Χατζηδάκη, ότι για τον ξυλοδαρμό του ευθύνεται η σκανδαλολογία που απαξιώνει την πολιτική…Η ληστεία των χρημάτων του Ελληνικού λαού στην οποία επιδόθηκαν  όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, η διαφθορά και το τριτοκοσμικό φαγοπότι δεκαετιών, έγιναν «σκανδαλολογία».

Στην παρωδία δημοκρατίας που έχουμε, όλοι μπορούσαν να λένε ό,τι θέλουν αλλά κάποιοι, η πολιτική τάξη της χώρας, μπορούσαν να κάνουν ό,τι θέλουν εξευτελίζοντας έτσι τη βασική αρχή μιας πραγματικής Δημοκρατίας, την ισονομία. Σε συνθήκες κρίσης την απουσία δικαίου έρχεται να καλύψει η οργή και η βία της κοινωνίας η οποία δεν είναι δημοκρατική όχι τόσο γιατί είναι βία αλλά κυρίως γιατί στρέφεται κατά δικαίων και αδίκων…